paumanas

Driemaal bezocht. Driemaal dik tevreden. Attente bediening met het goede vocabulaire, zeer aardige keuken, warme ambiance.

Minpuntje:

Te luide achtergrondmuziek, voor mij de verkeerde muziek. Wanneer de zaak nog leeg is, mag de muziek goed hoorbaar zijn om te "vullen ". Als de tent is volgelopen moet de achtergrond muziek nauwelijks nog waarneembaar zijn, zodat het bezoek geen rauwe kelen overhoud van het zich verstaanbaar maken.

Over de muziekkeuze valt natuurlijk niet te twisten, voor mijn leeftijdsgroep was dit bar en boos. Probeer eens wat gemiddelde Jazz, zodat allen er "wat "aan hebben.

Gisteren bezochten wij deze brasserie voor de eerste maal. Ik was teleurgesteld met het broodje ham dat geserveerd werd. Ham is het gedroogde, gepekelde of gerookte vlees van het dikke deel van de achterbout van een varken. Vaak worden andere delen van het varken ook tot iets hamachtigs gemaakt en aangeboden als ham, zoals schouderham. Textuur, smeuïgheid, smaak en uitstraling van schouderham kunnen in de verste verte niet tippen aan die van achterham.

“ Zeggen wat je doet ( via de menukaart ) en doen wat je zegt “, daar zondigt dit restaurant tegen. Ham is ham en daarmee basta! De fantasievolle naam van de saus die bij het broodje geserveerd zou worden is mij nu even ontschoten, maar de twee kleine individuele verpakkingen mosterd die erbij lagen logen er andermaal niet om, wederom werd iets anders geserveerd als toegezegd was.

Bediening en ambiance oké, er gaat verbouwd worden, ik wens ze veel succes daarmee.

Als nieuwe Zoetermeerders waren we er al 'n aantal malen langs gelopen, op zaterdag was er een kennismaking. Uitnodigend geveltje, daar tippelden we op! " Selamat Datang " ( welkom ) heet het Indonesisch specialiteiten restaurant aan de Dorpstraat in Zoetermeer. In de vroege namiddag telefonisch gereserveerd voor 2 personen om 19.00 uur. We werden goed en correct te woord gestaan.

In het verleden hebben we ervaringen opgedaan met de Indonesische keuken bij familie, vrienden, kleine- en grote Indonesische restaurants, en in Indonesië zélf op Java en Celebes. In de jaren 50 zwaaide mijn broer ooit af uit militaire dienst na thuiskomst met de Johan van Oldenbarneveldt uit Indonesië, en de kennismaking met Nasi Goreng was een feit. Toen een ongekende lekkernij voor zompige kleitrappers en aardappelfanaten!

Verderop in de tijd leerden we nog hoe lekker deze keuken is door allerlei eigen probeerseltjes, en ook nog dat met je handen eten heel wat lekkerder is dan met vork en lepel. De Indonesische keuken is wereldberoemd door de rijsttafel. Die zeer uitgebreide en overdadige vorm van eten is niet autochtoon Indonesisch, de allochtone Nederlanders hebben die in het koloniale tijdperk in Indonesië geïntroduceerd omdat ze langdurig en overvloedig tafelen nou eenmaal een vorm van rijkdom en cultuur vonden.

Met heerlijke vooruitzichten dus óp naar " Selamat Datang " , dat bij aankomst niet een knus Indonesische restaurant met zacht schuifelende Javanen blijkt te zijn, maar 'n tweede formule van het Chinese restaurant " Draak & Wok ", flitsend Chinees-Indonesisch dus. We voelen ons op 't verkeerde been gezet, de attente Chinese bediening doet dat echter gauw vergeten.

" De Chinees " zoals men de vele honderden gewone Chinese restaurants doorgaans betitelt, wordt door ons goed gewaardeerd, zo af en toe eens 'n bezoek, maar zeker geen hogere waardering dan de doorsnee fast-food. Eten bij de Chinees heeft niet zoveel te maken met de oorspronkelijke Chinese keuken, bijvoorbeeld Peking, Cantonees, Shanghai, Szechuan, om een paar van de vele Chinese keukenculturen uit dat erg grote werelddeel te noemen.

Sinds het allerprilste begin, we herinneren ons iets als " Tante Mia " aan een van de grachten in Amsterdam omstreeks 1950, verkopen de Chinezen hier een aan de Hollandse smaak aangepaste variant met een oriëntaals vleugje, half rauwe prei, ui, wortel en paprika's om tegemoet te komen aan de pitamientjes koorts. Anders zouden ze niet miljoenen van die happen per jaar verkopen! De doorsnee familie uit de polder houdt van " veel en goedkoop ", en de Chinezen hebben daar als kiene kooplui prima op in gespeeld.

Door " Draak & Wok " gemarcheerd, rechtsaf naar " Selamat Datang " , we zijn een van de eerste tafeltjes, maar later op de avond zit het goed bezet. Watertje en biertje, keuze maken uit het veel te grote assortiment in de menukaart. Het worden een Sate mix gado met lontong rijst en een nasi goreng " Selamat Datang " . Dat het bestelde een kleine 10 minuten later op tafel staat wekt verwondering, want goede sate vraagt toch even tijd.

We krijgen twee maal een platte roestvrijstalen rechthoekige vakkenschaal, 'n beetje ziekenhuis of militaire dienst achtige presentatie, waarin de beide bestelde creaties rijkelijk liggen opgetast. We krijgen het van de hoeveelheid even Spaans benauwd, maar dat is natuurlijk iets zeer persoonlijks. Aan alle belendende tafeltjes wordt smakelijk en druk gemonkeld en naar binnen geschoven, er wordt niet of nauwelijks met de ogen geknipperd naar de bergen voedsel.
Natuurlijk willen wij hier niet ieder afzonderlijk gerecht onder de loep nemen, maar slechts een aantal hoofdzaken noemen. De uitzonderlijk grote portie is al vermeld, aan vlees alleen al schatten wij rondom de 400 gram of meer per persoon! 'n Grote teleurstelling is met name de sate, een kiene lekkernij uit de Indonesische keuken, kleine stukjes kip, varkensvlees of geit, goed gemarineerd, pittig geroosterd of gebakken, beetje grove pinda sambalans erover, gebakken uitjes.

De Chinees-Indonesische sate, en andere vleesgerechten, bestaan uit niets dan zeer zacht gestoofd vlees, aan stokjes geregen, onder een berg dikke pindasaus van weinig karakter. De nasi goreng, gebakken rijst, is best wel in een wok geweest, maar beslist niet gebakken, eerder wat verwarmd, gestoofd en afgesmaakt. De sajoers, groentegerechtjes, zijn moddergaar, niet echt smakelijk.

Onze bewondering voor de Indonesisch-Chinezen, de werkmieren en zakenlui van de Archipel, is groot, onze waardering voor de Chinees-Indonesische keuken in Nederland is klein. Gelukkig ziet dit bedrijf er goed uit, de service is vlekkeloos, de toeloop is groot. Hoe dat kan? Zie eerder in dit artikel. Wij betaalden voor beide schotels en 4 drankjes € 34.35 totaal, en dát is waar het om draait, veel en goedkoop.

Wij komen sedert drie jaren regelmatig in AA-Zicht en hebben gemengde ervaringen, soms voldoende, vaker uitgesproken slecht.

We hebben met betrekking tot dit restaurant dan ook nooit hooggespannen verwachtingen.

Wij vermoeden dat de monopolistische positie op de aantrekkelijke recreatieroute de exploiterende Familie heeft doen indutten.

Wel zouden wij veel vaker willen binnen lopen ware het niet dat de koffie een absoluut dieptepunt is.

Wij begrijpen niet dat men dit koffie mag noemen. De exploiterende Familie drinkt zelf toch wel eens een goede kop koffie elders?

Lazer die Nescafé bakkies maar op het stort en lease desnoods een echte volautomaat koffiemachine. Zal niet goedkoop zijn, maar de klanten zullen veel vaker een bakkie komen pakken.