Ons Jongens in Someren

Het restaurant was me opgevallen omdat het op Iens lijst al even tussen de toppers van Nederland staat, tevens zijn ze aangesloten bij de club van Culinair Noord Brabant, dus tijd gemaakt voor een bezoek.
Ze zijn drie avonden in de week geopend maar op de website staat dat alles mogelijk is. De kans is dan natuurlijk wel groot dat het dan het een vorm van private dining wordt, dat vinden we niet zo erg. Lunch op de donderdag middag was geen probleem, we spreken van tevoren onze wensen af zodat er op maat gekookt kan worden.

De reis gaat voorspoedig en parkeren kan voor de deur. We waren inderdaad de enige gasten van deze middag en een tafel voor de raam was ingedekt. De inrichting relatief donker, zwarte tegels, zwarte tafels, donker houten lambrisering en de muren zijn paars geschilderd. De stoelen hebben een witte bekleding en zitten goed. Verlichting is indirect, aan de muur hangen armaturen met kleine halogeen lampjes. Gelukkig wel veel licht door de vensters. Leuk dat het getuigschrift Jan van Hout opgesteld door Francois Geurts aan de muur hangt. Op de achtergrond popmuziek uit de jaren zeventig, grappig.
De grootste verrassing was toch wel dat “Ons Jongens” bestond uit Jan van Hout die deze middag zowel witte- als zwarte brigade vormde, respect!

Als aperitief een frisse witte, uit de Ribeiro een Eira dos Mouros 2013 van Casal de Armán die goed bevalt. De amuse was een crème brulee van tomaat, keurig uitgevoerd.

De eerste begeleider werd beknopt door Jan gepresenteerd, hij geeft aan normaal in de keuken te staan en hij is zelf nog geen echte wijn liefhebber.
Een Rueda 2012 van Verdeal, fris met tonen van rijpe appel. Ernaast schelvis op brioche gegaard met een Oosters garnituur. Een crème van cashewnoot op smaak gebracht met limoenblad, shiitake gegaard in sojasaus, wakame, radijs en toefjes crème van wortel. Al meteen een redelijk uitbundige start met volle smaken en een goede balans. De crème van van cashewnoot volgens Moluks recept viel in positieve zin op. De wijn paste maar hij had van mij ietsje rijker mogen zijn.

Een Zuid Franse Chardonnay, de 'Cap Cette' 2013 van La Cave de Pomérols, lekker fris met tonen van citrus en tropisch fruit. In een turquoise schaaltje een frisse risotto waarin de chardonnay was verwerkt, erop vlokken van parmezaan en gebakken stukken oesterzwam en paddenstoel. Erg lekker hoewel ik de wijn weer net ietsje te licht vond. Dit komt omdat ik de paddenstoelenrisotto thuis meestal met een fruitige Pinot Noir combineer.

Een witte Rioja 2013 van het gerenommeerde huis Baron de Ley, elegant met frisse tonen. Op het bord een hele warme, keurig gebakken, zeebaarsfilet met ernaast een crostini met tomaten structuren en blokjes fetakaas verder een streep tomatensaus, kruiden uit eigen tuin en pareltjes van komkommer en wortel. Erg lekker en een hele mooie wijnspijs combinatie.

Een bijzondere switch naar een terug gekoelde Maury van Lafage, een versterkte wijn gemaakt van Grenache, vol met bessen fruit, geconcentreerd met een ronde afdronk. Uit de keuken het meest spannende gerecht van de middag. In boter gebakken sint-jacobsmossel met ernaast dun gesneden Joselito ham, geconcentreerde crème van pompoen met hierin stukjes gemarineerde wortel, crumble van parmezaan en een schuim van basilicum. Wow, dit was even experimenteren om de mooiste combinatie te vinden. De wijnkeuze maakt het er niet makkelijker op. Een echt smaken avontuur, erg speciaal.

We blijven bij domein Lafage maar schakelden terug naar de 2013 Miraflors Rosé die eveneens van de Grenache is gemaakt. Hele lichte kleur met in het aroma tonen van aardbei. Uit de keuken een strakke presentatie op een gebogen bord. Gegaarde en afgeschroeide langoustines met blokjes verse mango, saus van mango, toefjes van avocadocrème, parelgort, crème van paprika, blaadjes anijscress opgefleurd met korenbloem. Hele mooie pure smaken waarmee je prima kon combineren. De wijn sloot keurig aan.

We schakelden terug naar de aperitiefwijn uit de Ribeiro, gemaakt van de Treixidura druif, die nu iets complexer leek met een mooie mineraliteit. Op een zwart bord een keurig gegaarde krokant geroosterde kabeljauwfilet, ernaast geroosterde koningsoesterzwam, courgette en mais kolfje, verder een milde mousseline van pastinaak, groene asperge, gekarameliseerd witlofstronkje en aan tafel afgewerkt met een romige saus waarin de Ribeiro verwerkt is. Allemaal hele smaakvolle pure bereidingen die prima combineren en waarnaast de frisse wijn keurig aansluit.

Ook de dessertwijn was van domein Lafage, Muscat de Rivesaltes, mooie lichte kleur en de typische Muscat toets. In het turquoise schaaltje een compositie afgedekt met een krokant plaatje van karamel met “Hit me” erop. Onder het plaatje verse geschroeide ananas blokjes, bolletje frambozenijs, crème van peer en kogelvormige Madeleines. Een keurige afsluiter.

Bediening was goed verzorgd. Ondanks dat het een solo project was liep het toch allemaal soepel en was er voldoende tijd om even te kletsen en terug te koppelen.

Prijs-kwaliteitsverhouding was zeer goed tot uitstekend, zevengangenmenu €60,-, wijnarrangement €34,50 en de koffie was van het huis.

Nog onder de indruk door wat de jonge Jan van Hout deze middag helemaal in zijn eentje heeft gepresteerd. Hij heeft de kneepjes van het vak duidelijk onder de knie en is creatief met originele keuzes. Op het gebied van wijn spijs kan er wat mij betreft nog wel ietsje verbeterd worden. Broer Dennis van Hout is nog slechts zo om de week in de weekeinden actief als chef.
Ik raad het restaurant aan voor de fijnproever en levensgenieters. Een restaurant om in de gaten te houden.