De Walrus in Leeuwarden

Reeds vele jaren komen we met enige regelmaat bij de Walrus. Toen vrienden uit Holland ons deze week uitnodigden voor een etentje, tijdens hun bootvakantie in Leeuwarden, was de keuze dan ook niet moeilijk. Het werd echter een regelrechte tegenvaller. Op de bediening, zoals altijd, viel niets af te dingen. Maar het begon direct met het voorgerecht, 3 van de 4 van ons gezelschap namen de Mosterdsoep. De smaak was niet echt om over naar huis te schrijven en de lekkere gebakken spekjes, die deze soep altijd zo smakelijk maken, waren hier vervangen door stukjes rookworst. Is dit een vorm van "creativiteit" of bezuiniging? De vierde persoon, die ging voor de Couscous, werd onthaald op een gerecht dat de smaak had van droog zand.
Bij de hoofdgerechten werden we er niet vrolijker op. Alleen degene die gekozen had voor de Varkenssaté, kon echt tevreden zijn. De zgn. vleestrio werd opgediend op een geheel kaal bord, waarop drie stukken varkensvlees, kip en biefstuk, die allen even ver doorgebakken waren, zodat er een droge, weinig smaakhebbende combinatie was ontstaan, die visueel dus ook niet erg aantrekkelijk was.
De Quiche, welke bestond uit twee grote punten, waarvan één als een slappe pudding was omgevallen, mocht ook niet rekenen op enige "opmaak". De smaak was weinigzeggend en flauw. Tenslotte had de laatste gast gekozen voor de zalm. Twee reepjes zalm gaven het idee rechtstreeks te komen uit de verpakking van een grote supermarktketen en ook deze werden ten toon gespreid op een kaal bord.
De frietjes, rabarber en sla waren overigens wel goed.
U begrijpt dat we hierdoor tegenover onze vrienden niet de indruk gewekt hebben, dat we ons kunnen voorstaan op een verfijnde smaak, om over reclame voor onze culturele hoofdstad maar te zwijgen.