El Paso in Geleen

Het is 17:30. Iets vroeger dan normaal, maar El Paso is open vanaf 17:00. De zaak is leeg, de stoelen zijn koud en een beetje sfeer laat zich niet zien tot veel later op de avond als de muziek pas aangaat om 18:30.

Het drankenmenu moeten we bij de randjes vastpakken, want het hele menu plakt. De tafelpoot ook en mijn aandacht gaat de rest van de avond naar het klittenbandgeluid dat mijn schoen maakt als ik hem optil van de poot.

Tapas kost 27,50. Dat is dan exclusief toetjes en drankjes. Voelt best prijzig, maar misschien is het eten heel lekker. We krijgen gratis brood met aoli om onze buik te vullen met goedkoop eten voordat we aan de tapas beginnen. Het rechterdeel van de tafelpoot plakt duidelijk harder dan het linker.

Als je van groenten houdt is je keuze erg beperkt. Schijfjes courgette verdronken in bakvet met kaas er op, bladerdeeg met een vulling van "spinazie" die nauwelijks groen is, gebakken champignons als een soep in een kommetje vet. Ondanks dat ze niet gezond proberen te koken wisten ze er toch maar weinig smaak aan geven.

Lopend naar de WC maakt mijn schoen een slurpend geluid bij elke stap op de vloer. De enkele, gedateerde WC is met de bril naar beneden helemaal ondergeplast door een andere klant. Ik plakstap weer terug naar de tafel.

Ik bestel nog wat gebakken uienringen die wat rubberig voelen en niet veel beter smaken en laat het daarbij. Met elke stap naar buiten wordt het plakken iets minder net als mijn ervaring door de avond.